Hoe lieflijk zijn de voeten: Rom.10:14-21

door

Inleiding

We zijn nog middenin de hoofdstukken 9, 10 en 11 waar Paulus de plaats van Israël in Gods plan aan de orde stelt. In het eerste deel van Romeinen 10 lazen we dat veel Israëlieten zich niet aan de gerechtigheid van God hebben onderworpen. Zij bleven proberen om door de wet gerechtvaardigd te worden. Maar inmiddels is het einddoel van de wet gekomen: Christus. Ze zouden in Hem moeten geloven en Hem aanroepen.

We eindigden de vorige studie met vers 13 waar Paulus citeert uit Joël: Ieder die de Naam van de Heer zal aanroepen, zal zalig worden. Dat geldt niet alleen voor Israëlieten, maar ook voor heidenen. Alle mensen kunnen de Naam van de Heer aanroepen om gered te worden. Daarom wordt het evangelie gepredikt.

Dat brengt Paulus op dit tweede, praktische gedeelte in Romeinen 10. Om gered te worden, hoef je alleen de Naam van de Here Jezus aan te roepen. Waarom doet niet iedereen dat? Paulus noemt een aantal redenen die mensen als excuus zouden kunnen gebruiken. Vragen zoals: heeft God wel iemand gestuurd? Hebben ze het evangelie wel gehoord? Hebben ze de kans gekregen om het te begrijpen?

Lees meer

De gerechtigheid uit het geloof: Rom.10:4-13

door

Inleiding

In Romeinen 1:16 en 17 heeft Paulus het onderwerp van zijn brief aangekondigd: de rechtvaardiging uit het geloof. De kracht van God om gered te worden, wordt geopenbaard “uit geloof en tot geloof”. In Romeinen 10 legt Paulus uit dat zijn broeders naar het vlees, de Israëlieten, deze belangrijke waarheid niet begrepen hebben. Zij bleven proberen om gerechtvaardigd te worden door de wet te houden. Maar inmiddels was het einddoel van de wet gekomen: Christus.

In Romeinen 10:4 tot en met 13 laat Paulus het Oude Testament spreken. De rechtvaardiging uit het geloof, in plaats van uit het doen van de wet, is daar al aangekondigd. Hij citeert uit Leviticus, Deuteronomium, Jesaja en Joël. Vooral zijn citaat uit Deuteronomium is moeilijk te begrijpen. Het is lastig om zijn redenering te volgen. Toch hoop ik te laten zien wat hij met deze verzen bedoelt.

opbouw van deze studie

  • Verzen 4 en 5: Wat is de gerechtigheid uit de wet? Dat staat in Leviticus 18;
  • Verzen 6 en 7: Wat is de gerechtigheid uit het geloof? Dat legt Paulus uit aan de hand van Deuteronomium 30;
  • Verzen 8-10: Hoe werkt het geloof? Het gaat om wat in je hart is en wat je met je mond belijdt;
  • Verzen 11-13: Jesaja en Joël hebben al geprofeteerd dat God iedereen redt die Hem aanroept en gelooft.

Lees meer

Waarom de heidenen gerechtigheid vonden en Israël niet: Rom.9:30-10:4

door

Inleiding

Is Gods belofte aan Israël vervallen nu de gerechtigheid bij de heidenen is terechtgekomen? Dat is de vraag die Paulus stelt en beantwoordt in Romeinen 9, 10 en 11. In de vorige drie studies over hoofdstuk 9 zagen we dat Paulus de geschiedenis van Israël behandelde. Hij toont aan dat niet alle nakomelingen van Jakob automatisch ook Israël zijn. Romeinen 9:7-29 laat ons twee belangrijke principes zien in de geschiedenis van Israël. Ten eerste dat God altijd moest kiezen door wie Hij de belofte doorgaf. Zo koos Hij Izak en niet Ismaël, Jakob en niet Ezau. En ten tweede dat er altijd een overblijfsel is geweest van Israëlieten die God dienden. Zie de inleidende studie over deze hoofdstukken: Inleiding op de hoofdstukken 9, 10 en 11

Nu laat Paulus de geschiedenis rusten en kijkt naar het heden. Hoe komt het dat de belofte die aan Israël was gedaan, vooral bij de heidenen terecht is gekomen?

opbouw van deze studie

We kijken eerst naar de laatste vier verzen van Romeinen 9. Ze zijn niet alleen een afsluiting van hoofdstuk 9 maar vormen ook de inleiding van hoofdstuk 10. Paulus gebruikt maar liefst elf keer het woord “gerechtigheid” in 9:30 tot 10:21. Het thema is dus rechtvaardiging. Hoe komt het dat de Joden de rechtvaardiging gemist hebben, terwijl ze het ijverig zochten. Terwijl de heidenen het vonden, hoewel ze het niet zochten?

Dan zien we in hoofdstuk 10 hoe Paulus dit verder uitwerkt. In vers 1 laat hij opnieuw merken hoezeer hij wenst dat Israël zalig wordt. In de verzen 2, 3 en 4 legt hij uit dat zij blijven proberen om een eigen gerechtigheid tot stand te brengen door de wet te houden. Ze onderwerpen zich niet aan de gerechtigheid van God.

Lees meer

God is de pottenbakker: Rom.9:21-29

door

Inleiding

We zijn nog steeds in de perikoop waar de Herziene Statenvertaling boven heeft gezet: “de vrijmacht van de verkiezing”. Maar ik kies als titel “God is de pottenbakker”. Paulus gebruikt het beeld van de pottenbakker en de klei om duidelijk te maken dat wij als mens niet in de positie zijn om God tegen te spreken. Het is een moeilijk gedeelte in de Romeinenbrief. Misschien geeft het een machteloos gevoel als je leest dat God de pottenbakker is en wij de potten die Hij maakt. Waarom maakt Hij het ene vat eervol en het andere oneervol? Er lijkt zelfs te staan dat God potten maakt om ze in Zijn toorn en macht te vernietigen.

Ik wil je in deze studie te laten zien dat Paulus niet bedoelt dat God willekeurig mensen gemaakt heeft met als doel ze te verderven. Want hoewel er sprake is van Gods toorn, ligt ook in dit gedeelte de nadruk op Zijn geduld en ontferming.

Lees meer

Zijn de boeken van het Nieuwe Testament betrouwbaar?

door

Inleiding

Het Nieuwe Testament is een verzameling van 27 boeken. Deze boeken hebben sinds de eerste eeuwen gezag in de kerk. In een eerder blog (Gezag van het Nieuwe Testament) heb ik laten zien hoe de Bijbel zelf argumenten geeft voor het gezag. In dat blog ga ik er van uit dat de boeken van het Nieuwe Testament betrouwbaar zijn. Dat wordt niet algemeen en door iedereen geaccepteerd. Daarom zal ik in deze studie argumenten geven voor de betrouwbaarheid van de overgeleverde teksten.

Lees meer

De vrijmacht van de verkiezing (2): Rom.9:14-20

door

Inleiding

In de vorige studie stonden de aartsvaders centraal. We keken naar de geschiedenis van Abraham, Izak en Jakob. En we zagen dat God altijd Zelf het nageslacht koos waarmee hij het volk verder bouwde. De verkiezing waarover Paulus spreekt, gaat niet over het wel of niet behouden worden van individuen. Dat werd duidelijk uit de verwijzingen naar het Oude Testament. Door die nauwkeurig en in de context te lezen, zagen we dat het over het volk Israël ging.

In de verzen 14 tot en met 18 spreekt Paulus over Mozes en de farao. Maar ook achter hen staan de volken centraal die zij vertegenwoordigen: Mozes en het volk Israël en farao met de Egyptenaren.

Lees meer

De vrijmacht van de verkiezing (1): Rom.9:6-14

door

Inleiding

In de vorige studie zagen we hoe Paulus zijn probleemstelling naar voren bracht. Ondanks alle voorrechten die het volk Israël van God had ontvangen, waren de beloften niet bij hen, maar bij de gemeente terechtgekomen. Dat vraagt om een verklaring. In hoofdstuk 9 gaat Paulus aan de hand van de geschiedenis van het volk uitleggen dat God Zich toch aan Zijn beloften houdt. Hij doet dit chronologisch:

  • De verzen 6 – 13 gaan over de aartsvaders;
  • De verzen 15 – 18 gaan over Mozes, de farao en de exodus;
  • De verzen 20 – 23 gaan over het volk vlak voor de ballingschap en God als pottenbakker;
  • De verzen 24 – 29 gaan over het overblijfsel uit de ballingschap en de vorming van de gemeente.

God heeft altijd gekozen door wie Hij zijn plan uitvoerde en het was nooit door alle afstammelingen van Abraham. In deze studie zien we dat Izak en niet Ismaël de zoon van de belofte was. Via de lijn van Izak zou uiteindelijk de Messias geboren worden. En in de volgende generatie koos God Jakob en niet Ezau om door te gaan met de lijn van Zijn belofte. God is vrij om die keuze te maken zegt Paulus.

Lees meer

Droefheid over het ongeloof van Israël: Rom.9:1-5

door

Inleiding

De vorige studie was een inleiding op de hoofdstukken 9, 10 en 11. Daar heb ik de grote lijnen van deze hoofdstukken laten zien. Paulus geeft antwoord op de vraag of God wel trouw is aan Zijn beloften. En op de vraag of Israël geheel verworpen is, nu de redding naar de heidenen is gegaan.

Deze hoofdstukken zijn misschien wel de moeilijkste van de Romeinenbrief. Ze worden helaas vaak verkeerd begrepen. Als je de inleidende studie nog niet hebt gelezen, dan is hier de link: Inleiding op de hoofdstukken 9, 10 en 11. Het is zeker nuttig om die studie eerst te lezen.

Het is belangrijk om te beseffen dat Paulus in deze hoofdstukken niet de uitverkiezing van individuele personen leert. Om deze hoofdstukken goed te begrijpen, moeten we naar de context van de hele brief kijken. Het gaat om Gods plan voor het Joodse volk enerzijds en de gemeente uit Jood en heiden anderzijds.

Lees meer

Inleiding op de hoofdstukken 9, 10 en 11

door

Inleiding

De hoofdstukken 9 tot en met 11 vormen een nieuwe eenheid in de Romeinenbrief. Het zijn de minst begrepen hoofdstukken van de brief. Het is een moeilijk gedeelte, maar als we de woorden van Paulus aandachtig lezen, wordt zijn bedoeling duidelijk. Daarbij is de context van de hele brief belangrijk. Als we deze hoofdstukken verkeerd verstaan, kan dat grote gevolgen hebben voor ons beeld van God. Daarom wil ik in deze inleiding het grote plaatje te bekijken. Wat is het onderwerp van dit gedeelte? Hoe sluiten deze hoofdstukken aan op de eerdere hoofdstukken? Kortom: hoe moeten we dit gedeelte begrijpen in het geheel van de Romeinenbrief?

Hoofdstuk 8 sloot Paulus af met de jubelende woorden dat niets ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere. Na dit hoogtepunt verandert Paulus van onderwerp en van toon. Drie hoofdstukken lang spreekt hij over zijn volksgenoten, zijn broeders naar het vlees. Hij is diepbedroefd nu de meeste Joden de Messias hebben afgewezen. Hun afwijzing roept ook een brandende vraag op. Blijven de beloften van God aan Israël onvervuld nu blijkt dat de redding vooral naar de heidenen gaat?

Lees meer

Gezag van het Nieuwe Testament

door
Nieuwe Testament

Inleiding

Het Nieuwe Testament is een verzameling van 27 boeken die het tweede deel van onze Bijbels vormt. Wat is het gezag van deze boeken? Een belangrijke vraag die verschillend beantwoord wordt. Zelfs in christelijke kring is het niet meer vanzelfsprekend om deze boeken als het onfeilbare, geïnspireerde Woord van God te zien.

In 2020 heb ik een blog geschreven met de titel: Wat zegt Jezus over de Bijbel? Daarin reageerde ik op de opvatting van het progressief christendom over de Bijbel. Zij zien de Bijbel niet langer als het gezaghebbende Woord van God. Als aanleiding gebruikte ik onder meer een citaat van Richard Rohr. Hij beweert dat Jezus “lichtzinnig” omging met de Bijbel en roept ons op om hetzelfde te doen. In dat blog toon ik, vanuit de Bijbel, aan dat Jezus uitermate serieus omging met de Hebreeuwse Schrift. Laten we inderdaad de Bijbel gebruiken zoals Jezus hem gebruikte en de Schrift met ontzag en dezelfde eerbied behandelen als Hij deed.

Lees meer

Meer dan overwinnaars: Rom.8:31-39

door

Inleiding

We zijn gekomen aan het eind van hoofdstuk 8. Hier vinden we de grote finale van wat Paulus tot nu toe heeft gezegd. Het hoogtepunt van zijn uitleg over onze rechtvaardiging door geloof. Vers 31 vat het vooraf samen: Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?

Dat God voor ons is, is gebleken uit alles wat Paulus vanaf hoofdstuk 3:21 heeft geschreven. Kan er dan toch nog iets of iemand tegen ons zijn? Is er iemand die ons succesvol kan aanklagen? Is er iemand die ons kan veroordelen? Is er iets of iemand die ons kan scheiden van Gods liefde?

Het zijn retorische vragen waarop Paulus maar één antwoord verwacht. Natuurlijk is er niemand die ons kan aanklagen of veroordelen. Natuurlijk is er niets wat ons kan scheiden van Gods liefde.

Lees meer

De eerstelingen van de Geest (2): Rom.8:26-30

door

Inleiding

De vorige studie draaide om de woorden verwachten, zuchten en hoop. Zowel de schepping als wijzelf zuchten vanwege het lijden van deze tegenwoordige tijd. Maar daarbij zijn we ook vol hoop en verwachting. Wij verwachten dat ons lichaam verlost zal worden en dat we met Christus verheerlijkt zullen worden bij Zijn openbaring. Dat is onze hoop. Het woord hoop betekent niet dat het onzeker is. Hoop in de Bijbel is gegrond in geloof (Hebreeën 11:1). Paulus noemt het hoop, omdat we het nog niet zien. We verwachten als zonen van God een erfenis, met Christus, in de toekomst.

Lees meer