De eerstelingen van de Geest (2): Rom.8:26-30

door

Inleiding

De vorige studie draaide om de woorden verwachten, zuchten en hoop. Zowel de schepping als wijzelf zuchten vanwege het lijden van deze tegenwoordige tijd. Maar daarbij zijn we ook vol hoop en verwachting. Wij verwachten dat ons lichaam verlost zal worden en dat we met Christus verheerlijkt zullen worden bij Zijn openbaring. Dat is onze hoop. Het woord hoop betekent niet dat het onzeker is. Hoop in de Bijbel is gegrond in geloof (Hebreeën 11:1). Paulus noemt het hoop, omdat we het nog niet zien. We verwachten als zonen van God een erfenis, met Christus, in de toekomst.

Lees meer

De eerstelingen van de Geest (1): Rom.8:18-25

door

Inleiding

We beginnen in deze studie aan de tweede perikoop van hoofdstuk 8. Aan de titel boven dit gedeelte zien we dat de Heilige Geest nog steeds centraal staat. In de vorige twee studies hebben we gezien dat de Geest die in ons woont, ons levend maakt (studie 23: Het leven door de Geest (2): Rom.8:5-11). En dat we zonen van God zijn en erfgenamen, als we ons laten leiden door de Geest (studie 24: Het leven door de Geest (3): Rom.8:12-17).

In vers 17 trok Paulus de conclusie dat wij erfgenamen zijn dankzij onze aanstelling tot zonen. We erven met Christus en zoals we nu delen in Zijn lijden, zullen we straks delen in Zijn heerlijkheid. Vers 17 is de springplank naar de rest van dit hoofdstuk. Paulus werkt het lijden en de heerlijkheid verder uit.

Want, hoewel we gered zijn, is er ook het lijden van deze tegenwoordige tijd. We zijn al zonen van God maar hebben nog niet de volledige heerlijkheid ontvangen die daarbij hoort. Het gaat over nu en straks. We zijn in hoop gered. We lijden en zuchten onder verdrukking aan de ene kant en zijn vol hoop en verwachting aan de andere kant.

Belangrijke woorden in dit gedeelte zijn dan ook: verwachten, zuchten en hoop. Ik zal het gedeelte behandelen aan de hand van deze woorden.

Lees meer

Het leven door de Geest (3): Rom.8:12-17

door

Inleiding

Leven door de Geest. Hoe doe je dat? In de vorige studie hebben we gezien dat we ons denken en onze gezindheid kunnen richten op God en op de geestelijke dingen. Omdat de Heilige Geest in ons woont, kunnen we “wandelen” naar de Geest. Dankzij de Geest kunnen we in een nieuw leven wandelen!

We zijn nog steeds in de eerste perikoop van hoofdstuk 8. In deze studie bespreken we de laatste zes verzen van dit gedeelte waarboven stond: “Het leven door de Geest”. In deze verzen introduceert Paulus een belangrijk nieuw onderwerp. Namelijk dat allen die zich laten leiden door de Heilige Geest, zonen van God zijn. Dat zoonschap is het onderwerp van de rest van hoofdstuk 8. Het is ook de schakel tussen hoofdstuk 8 en de hoofdstukken 9, 10 en 11.

Lees meer

Het leven door de Geest (2): Rom.8:5-11

door

Inleiding

In de vorige studie hebben we een begin gemaakt met hoofdstuk 8. In die studie heb ik de eerste vier verzen besproken en de verbinding met de voorgaande hoofdstukken laten zien.

Paulus begon in vers 1 met een conclusie: Dus is er nu geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. Dat is de slotsom van de voorgaande hoofdstukken. In de verzen 2 en 3 herhaalt hij kort de argumenten. Er is geen verdoemenis omdat we vrij gemaakt zijn van de wet van de zonde en de dood (vers 2). God Zelf heeft er namelijk voor gezorgd dat de zonde veroordeeld is in het vlees. Dat deed hij door Zijn Zoon als mens naar deze wereld te sturen. Hij heeft de straf op de zonde in Zijn vlees gedragen (vers 3). Daarom kan nu de rechtvaardige eis van de wet in ons vervuld worden, als we niet naar het vlees wandelen maar naar de Geest (vers 4).

Vanaf vers 5 werkt Paulus het wandelen naar het vlees en wandelen naar de Geest verder uit. Wat bedoelt hij daarmee? Hoe wandelen wij naar de Geest? En kunnen wij als christen toch naar het vlees wandelen? Wat doet de Geest in ons?

Lees meer

Het leven door de Geest (1): Rom.8:1-4

door

Inleiding

We beginnen in deze studie aan hoofdstuk 8. Misschien wel het mooiste hoofdstuk van de Romeinenbrief. Het hoofdstuk begint met:

Dus is er nu geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn.

Dus laat zien dat Paulus een conclusie gaat trekken uit wat hij eerder heeft geschreven. Het is niet alleen een antwoord op de laatste verzen van de vorige perikoop (Romeinen 7:24-26). Maar het is de climax van de voorgaande hoofdstukken vanaf hoofdstuk 5.

In deze studie zullen we kijken naar de eerste vier verzen van hoofdstuk 8. Ik zal laten zien wat de samenhang is met de voorgaande hoofdstukken. En wat Paulus precies zegt in de lange moeilijke zinnen van vers 2 en 3. Hij legt daar uit wat God gedaan heeft in en door Zijn Zoon. Zodat de rechtvaardige eis van de wet in ons vervuld kan worden.

Lees meer

Inwendige strijd: Rom.7:13-26

door

Inleiding

Het onderwerp van deze studie is opnieuw de wet en de zonde. De conclusie van de vorige perikoop was dat de wet goed is. Maar toch bleek dat het gebod voor de mens tot de dood leidde en niet tot het leven. Dat geeft aanleiding tot een nieuwe vraag: Is dan het goede de oorzaak van mijn dood geworden?

Het korte antwoord van Paulus is, zoals ook op de vorige vragen: Volstrekt niet. De dood werd veroorzaakt omdat de zonde misbruik maakte van de wet. Dus de zonde is schuldig en niet de wet. Bovendien werd hierdoor iets heel belangrijks aangetoond. Namelijk hoe slecht de zonde eigenlijk is.

Twee manieren waarop dit gedeelte wordt gelezen

Boven deze perikoop staat “Inwendige strijd”. Dat zegt iets over de manier waarop de vertalers dit gedeelte opvatten. Ze lezen het als een strijd in het leven van de gelovige. Een strijd tussen de oude en de nieuwe mens. Maar bedoelt Paulus dat ook?
Dit zijn de twee verschillende manieren waarop dit gedeelte wordt uitgelegd:

  1. Paulus beschrijft de strijd van een wedergeboren mens om te leven als nieuwe mens, terwijl zijn oude natuur opspeelt.
  2. Paulus beschrijft de strijd die hij vroeger heeft ervaren en die iedereen ervaart die leeft onder de wet en met die wet de zonde probeert te bestrijden.

Als we snel en oppervlakkige lezen, lijkt de eerste manier van uitleg voor de hand te liggen. Paulus heeft het over “ik” en spreekt in de tegenwoordige tijd. Bovendien herkennen we het als hij zegt “Het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik”. Dat ervaren wij ook vaak in ons leven.

Toch is er heel wat op deze uitleg af te dingen. Als we dit gedeelte lezen in samenhang van de hoofdstukken 6, 7 en 8 dan is de tweede uitleg waarschijnlijker.

Lees meer

De wet leert de zonde kennen: Rom.7:7-12

door

Inleiding

In de eerste zes verzen van Romeinen 7 heeft Paulus laten zien dat wij als gelovigen niet meer onder de wet leven. Eerder in de brief had hij al gezegd dat de zonde toeneemt door de wet. Paulus lijkt de wet negatief te beoordelen. Dat roept natuurlijk vragen op, zeker bij de Joodse lezers van de brief. Vandaar de vraag in vers 7: Is de wet zonde? Zijn wet en zonde hetzelfde?

Nee, zegt Paulus, volstrekt niet. Maar de wet zorgt ervoor dat we de zonde gaan kennen als een bewuste overtreding van Gods richtlijnen. De wet geeft aan de zonde een gezicht en een naam.

In de rest van hoofdstuk 7 gaat Paulus uitleggen dat de wet goed is. Maar ook dat de wet ons niet helpt om goed te leven.

Lees meer

Vrij van de wet: Rom.7:1-6

door

Inleiding

In deze studie gaan we kijken naar de eerste zes verzen van hoofdstuk 7. Dat hier een nieuw hoofdstuk begint is jammer omdat deze verzen nog horen bij het antwoord op de vraag die Paulus in Romeinen 6:15 stelde. Aan de andere kant is het te begrijpen omdat vanaf deze verzen de toelichting over de wet begint. En in heel hoofdstuk 7 staat de wet centraal.

Zo vormen deze verzen een verbinding tussen hoofdstuk 6 waar het ging over de zonde en hoofdstuk 7, waar het gaat over de wet.

Wat was de vraag ook al weer?

In Romeinen 6:15 vroeg Paulus of we kunnen blijven zondigen omdat we niet onder de wet zijn maar onder de genade. In de vorige studie zagen we zijn antwoord daarop. Als slaaf van de zonde krijg je het loon van de zonde: de dood. Maar als je gehoorzaam bent en de gerechtigheid dient, draag je vrucht en krijg je het eeuwige leven. Als we geloven, zijn we vrijgemaakt van de zonde en dienstbaar gemaakt aan de gerechtigheid (Romeinen 6:17-18).

In Romeinen 7:1-6 voegt hij uitleg toe over de wet. Hij toont aan dat de wet zelf illustreert dat we niet meer onder de wet zijn. De wet heeft alleen maar zeggenschap over de levenden. Wij zijn samen met Christus gedood voor de wet en dus niet langer onder de wet. En juist omdat we niet meer onder de wet zijn, kunnen we ons verbinden aan een nieuwe Meester en kunnen we vrucht dragen voor God.

Lees meer

Dienstbaar aan de gerechtigheid: Rom.6:15-23

door

Inleiding

Als we niet onder de wet leven, maar onder de genade, betekent het dan dat we vrijuit kunnen zondigen? Volstrekt niet zegt Paulus. En hij legt uit wat het verschil is tussen een leven als slaaf van de zonde en een leven in dienst van God.

De vraag die we in deze studie behandelen, lijkt op de vraag die Paulus in vers 1 van hoofdstuk 6 stelde. Daar vroeg hij of we in de zonde kunnen blijven omdat er dan meer genade is. Paulus wees ons in zijn antwoord op onze eenheid met Christus. We zijn mét Hem gestorven, begraven en weer opgestaan. Daarom hoeven we niet langer de zonde te dienen maar kunnen we in een nieuw leven wandelen (Romeinen 6:4). In de verzen 11, 12 en 13 riep Paulus ons op om vanuit dat inzicht te leven en onszelf ter beschikking te stellen aan God en Zijn gerechtigheid.

Nu in vers 15 van dit hoofdstuk stelt hij een soortgelijke tweede vraag: Zullen we zondigen omdat we niet onder de wet zijn maar onder de genade?

Lees meer

Gestorven aan de zonde: Rom.6:1-14

door

Inleiding

Speelt de zonde nog een rol in het leven van de gelovige? Dat is de vraag die Paulus in dit gedeelte wil beantwoorden.

In de vorige studie zagen we dat Paulus in de hoofdstukken 6, 7 en 8 een viertal vragen oproept en beantwoordt. Hij gebruikt die vragen en antwoorden om te spreken over de zonde en de wet. In deze studie staat de eerste vraag centraal: Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade toeneemt? Het korte antwoord is: Nee, we zijn gestorven met betrekking tot de zonde.

Als Paulus dit gaat uitleggen spreekt hij eerst ons verstand aan. Er zijn een aantal heilsfeiten die we behoren te weten. Dan wendt hij zich tot ons hart. We moeten er mee rekenen dat deze feiten in Christus ons deel zijn. Tenslotte spreekt hij onze wil aan. We moeten ervoor kiezen om te leven in overeenstemming met onze positie in Christus.

Lees meer

Adam en Christus: Rom.5:12-21

door

Inleiding

In de vorige studie zagen we dat God het initiatief nam om ons te redden toen wij nog zondaars waren. Door geloof zijn wij, die vroeger zondaars en vijanden waren, met God verzoend.

Paulus beschrijft dus twee groepen mensen. Een groep waartoe alle mensen van nature behoren, de groep die vijandig staat tegenover God. En een tweede groep die vroeger zondaars en vijanden waren maar die nu, door geloof, verzoend zijn met God.

In dit gedeelte gaat Paulus verder uitleggen hoe het zit met die twee groepen mensen. De eerste groep waar alle mensen toe behoren, wordt vertegenwoordigd door Adam. Adam is de eerste mens die zondigde en daarmee kwam de zonde en de dood als macht in de wereld. Dit heeft grote gevolgen voor alle afstammelingen van Adam. Zij erven de zondige natuur van Adam en sterven net zoals hij.

Maar er is een tweede Mens, Jezus Christus, die gerechtigheid en leven brengt. En zoals die ene mens, Adam, de zonde en de dood in de wereld gebracht heeft, zo heeft de Ene Mens Jezus Christus de genade en het leven gebracht. Door geloof krijgen we deel aan die tweede Mens.

Lees meer