Inleiding
In de vorige studie hebben we een begin gemaakt met hoofdstuk 8. In die studie heb ik de eerste vier verzen besproken en de verbinding met de voorgaande hoofdstukken laten zien.
Paulus begon in vers 1 met een conclusie: Dus is er nu geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. Dat is de slotsom van de voorgaande hoofdstukken. In de verzen 2 en 3 herhaalt hij kort de argumenten. Er is geen verdoemenis omdat we vrij gemaakt zijn van de wet van de zonde en de dood (vers 2). God Zelf heeft er namelijk voor gezorgd dat de zonde veroordeeld is in het vlees. Dat deed hij door Zijn Zoon als mens naar deze wereld te sturen. Hij heeft de straf op de zonde in Zijn vlees gedragen (vers 3). Daarom kan nu de rechtvaardige eis van de wet in ons vervuld worden, als we niet naar het vlees wandelen maar naar de Geest (vers 4).
Vanaf vers 5 werkt Paulus het wandelen naar het vlees en wandelen naar de Geest verder uit. Wat bedoelt hij daarmee? Hoe wandelen wij naar de Geest? En kunnen wij als christen toch naar het vlees wandelen? Wat doet de Geest in ons?